وقتی علم ساکت نیست
دعوت به کنشگری اساتید
همون طور که میدونید اساتید جایگاه ویژه ای برای دانشجو ها دارند و اگر بتونیم از ظرفیتشون استفاده کنیم خیلی عالیه !
میتونید یه مکالمه این چنینی با اساتید ترتیب بدید
«استاد، ببخشید که وقت‌تون رو می‌گیرم… فقط یه دغدغه‌ی شخصی دارم. این روزها دارم اخبار غزه رو دنبال می‌کنم، واقعاً ذهنم آروم نیست. نمی‌فهمم چطور این‌همه جنایت می‌تونه جلوی چشم دنیا اتفاق بیفته و خیلی‌ها سکوت کنن.
شما همیشه تأکید داشتین که انسان بودن، فراتر از هر مرز و خطیه…
واقعاً برام سؤال شده: سکوت ما تو این فاجعه‌ها، اسمش بی‌طرفیه؟ یا یه جور همدستی ناخواسته‌ست؟»
«گاهی فکر می‌کنم بی‌طرفی علمی که مدام ازش حرف می‌زنیم، تو بعضی جاها می‌تونه بشه بی‌عدالتی…
مثلاً اگه الان استادای جهان تو برابر جنگ اوکراین یا اتفاقات آمریکا سکوت نمی‌کنن، چرا توی مسئله‌ی فلسطین ساکتن؟
واقعاً اینجا نقش ما چیه؟ باید فقط نظاره‌گر باشیم؟»
و در آخر تیر خلاص رو باید شلیک کرد ..
پیشنهاد کوچیک برای ورود به کنش:
«استاد، اگه بشه حتی یه جلسه گفت‌وگوی آزاد تو دانشگاه راه بندازیم در این‌باره، خیلی از بچه‌ها مشتاقن. ولی اگه شما هم همراه باشین یا حتی فقط حمایت کنین، خیلی جدی‌تر دیده می‌شه.
ما نمی‌خوایم شعار بدیم، فقط می‌خوایم صدای مظلوم گم نشه تو این هیاهو…»
این سبک گفت‌وگو نه حالت تقابلی داره، نه سطحی، نه سیاسی‌کاری.
در عوض خیلی انسانی، روشنفکرانه و در عین حال تأثیرگذاره.
موفق باشین 🙂
