برای جذب نوجوانها به مسجد، لازم نیست سراغ برنامههای تکراری برویم؛ نه کلاس جواب میدهد، نه جلسه گفتوگویی که آخرش به نصیحت ختم شود. نوجوان دنبال هیجان، رقابت و دیده شدن است. دنبال جایی است که برای خودش نقشی داشته باشد. اگر مسجد این فضا را به او بدهد، جذبش میکند بدون اینکه حتی دعوتش کند.
ایده «لیگ رقابت محله» دقیقاً همین کار را میکند. مسجد به جای اینکه برنامه ثابت هفتگی بگذارد، هر هفته یک رقابت هیجانانگیز در محله راه میاندازد و نوجوانها را در قالب تیمهای ۴ تا ۶ نفره وارد میدان میکند. رقابتها فقط سرگرمی نیست؛ هدفشان ساختن بچههاست، بدون شعار و بدون فضای خشک.
هفتهای یک مسابقه اعلام میشود؛ اما نه مسابقه فوتبال یا تئاتر! مسابقههایی مثل حل یک مسئله محله ، راه حل برای مشکلات محله ، کمک به یک خانواده نیازمند، ساخت یک چیز خلاقانه با کمترین امکانات، ثبت یک کار خیر گروهی یا یک مأموریت اجتماعی خاص. تیمها فرصت دارند مأموریت را انجام بدهند و آخر هفته، گزارششان را در مسجد ارائه میکنند. مسجد تبدیل میشود به میدان چالش و رشد. نوجوانهایی که هیچوقت حاضر نبودند برای جلسه یا مراسم مذهبی به مسجد بیایند، حالا خودشان تیم تشکیل میدهند و پای کار میآیند. رفاقت شکل میگیرد، مسئولیتپذیری رشد میکند و رابطهشان با مسجد کاملاً طبیعی و قلبی میشود.
این ایده مسجد را زنده و مؤثر نشان میدهد؛ مسجدی که آدم میسازد.
