یه شب زولبیا درست کنین ، با یه فالسک چای ببرین پارک. به مردم تعارف کنین و بگین: “افطاری ساده ست، بفرمایین.” هم هزینهش زیاد
با یه کتابخونه عمومی هماهنگ کنین، بعد از اذان یه چای و بیسکویت ساده به کسایی که اونجان بدین. یه نفر از تشکل بگه: “افطاری
به کودکان کار پک‌های افطاری بده. داخل پک‌ها می‌تونه یه ساندویچ کوچک، میوه، شیرینی و یه اسباب‌بازی کوچک باشه. 🔸یه پیام امیدوارکننده برایشون بنویس: “تو
تو پارک‌های شلوغ شهر، یه غرفه افطاری بذار و به مردم چای، خرما و نان و پنیر تعارف کن. 🔸یه فضای کوچک برای نماز جماعت
پک‌های افطاری مخصوص رانندگان آماده کن و تو ایستگاه‌های تاکسی یا پارکینگ‌ها پخش کن. داخل پک‌ها می‌تونه یه ساندویچ کوچک، آب معدنی، خرما و یه
یه غرفه کوچک تو ایستگاه‌های شلوغ مترو بذار و به مسافران چای داغ، خرما و یه شیرینی ساده تعارف کن. 🔸یه تابلو بذار با این
پک‌های کوچک و سبک که شامل خرما، آب معدنی، یک بسته کوچک نان و پنیر، و یک پیام معنوی یا دعا باشه. این پک‌ها رو
موقعیت‌هایی را که معمولاً باعث خشم او می‌شود، روی کارت‌های کوچک بنویسید (مثلاً “وقتی کسی به من می‌خندد”). سپس از او بخواهید به جای پرخاشگری،
