دلنوشته جهادی
نصب یه تابلو یا پارچه که مردم و جهادگرها بتونن جملات الهام‌بخش، احادیث، یا پیام‌های معنوی‌شون رو روش بنویسن و با هم به اشتراک بذارن، تا هم فضای اردو معنوی‌تر بشه، هم یه یادگاری قشنگ بمونه.
شرح اجرا:
1. راه‌اندازی دیوار:
- مکان:
- یه جای پررفت‌وآمد توی روستا انتخاب کنید، مثل دیوار مسجد، کنار نانوایی، توی حیاط محل استراحت جهادگرها، یا یه درخت بزرگ که پارچه رو بهش ببندید.
- وسایل:
- یه تابلوی بزرگ (مثلاً تخته‌ی وایت‌برد، مقوای بزرگ، یا یه پارچه‌ی سفید) آماده کنید. اگه پارچه‌ست، با چند تا میخ یا طناب محکمش کنید.
- روش با خط درشت بنویسید: “دیوار مهربانی قرآنی – حرف دلت رو اینجا بنویس!”
- ابزار نوشتن:
- برگه‌های رنگی کوچیک (مثلاً مربع 10×10) و خودکار یا ماژیک بذارید کنار دیوار. یه سبد یا جعبه‌ی ساده برای برگه‌ها و یه سطل کوچیک برای خودکارها کافیه.
2. نوشتن پیام‌ها:
- دستورالعمل:
- به مردم و جهادگرها بگید: “هر جمله‌ی قشنگی که از قرآن، حدیث، یا دلتون دوست دارید، بنویسید و بچسبونید به دیوار. می‌تونید یه آرزو، یه دعا، یا یه حرف خوب باشه.”
- برای بچه‌ها بگید: “اگه نمی‌تونید بنویسید، یه نقاشی کوچیک بکشید، مثلاً یه قلب یا گل.”
- نحوه نصب:
- برگه‌ها رو با چسب نواری یا سنجاق به دیوار بچسبونید. اگه پارچه‌ست، با گیره‌های کوچیک محکم کنید که باد نبرتشون.
- زمان:
- هر روز صبح تا عصر فرصت بدید که مردم بیان و بنویسن.
3. برنامه‌ی روزانه:
- انتخاب بهترین پیام‌ها:
- هر روز عصر (مثلاً ساعت 6)، شما یا یه گروه از جهادگرها پیام‌ها رو بخونید و 2-3 تا از بهترین‌ها رو انتخاب کنید (مثلاً یه حدیث قشنگ، یه دعای دلنشین، یا یه جمله‌ی خلاقانه).
- خوندن پیام‌ها:
- توی یه جمع صمیمی (مثلاً گعده‌ی شبانه یا رادیو جهادی)، این پیام‌ها رو با صدای بلند بخونید و یه توضیح کوتاه بدید. مثلاً: “یکی نوشته: خدایا دلمون رو روشن کن – این دعا چقدر قشنگه، نه؟”
- فضای تعامل:
- زیر دیوار یه بخش کوچیک با عنوان “جوابتو بنویس” بذارید که مردم بتونن به پیام‌ها جواب بدن. مثلاً اگه یکی نوشته “دلم گرفته”، یکی دیگه زیرش بنویسه “خدا هواتو داره.”
ایده‌های خلاقانه اضافی:
- تزئین دیوار:
- دور تابلو یا پارچه رو با گل‌های کاغذی یا ریسه‌ی رنگی که بچه‌های روستا درست کردن، قشنگ کنید.
- مسابقه‌ی پیام:
- آخر اردو یه پیام رو به‌عنوان “بهترین حرف دل” انتخاب کنید و به نویسنده‌ش (اگه معلوم باشه) یه یادگاری کوچیک (مثلاً یه تسبیح) بدید.
- عکس یادگاری:
- از دیوار پرشده با پیام‌ها عکس بگیرید و آخر اردو چاپ کنید و به‌عنوان یادگاری به مسجد یا مردم بدید.
- ترکیب با دعا:
- شب آخر، همه دور دیوار جمع بشید، چند تا از پیام‌ها رو بخونید و با هم دعای فرج بخونید.
- بخش بچه‌ها:
- یه گوشه‌ی دیوار رو برای نقاشی بچه‌ها جدا کنید و اسمش رو بذارید “مهربونی‌های کوچیک.”
نمونه پیام‌ها (برای ایده):
- “خدایا، مثل آفتاب به دلمون بتاب.” (یه جوون)
- “امام علی (ع) گفته: با مردم مهربون باش، منم می‌خوام همین باشم.” (یه جهادگر)
- “یه قلب کشیدم برای آقامون امام زمان.” (یه بچه)
نکات اجرایی:
- سادگی: وسایل رو ساده نگه دارید (پارچه، کاغذ رنگی، چسب) که توی روستا راحت پیدا بشه.
- مدیریت: یه نفر از جهادگرها مسئول جمع‌آوری و نصب پیام‌ها باشه که شلوغ نشه.
- ماندگاری: اگه امکانش باشه، دیوار رو طوری بذارید که بعد از اردو هم بمونه و مردم به نوشتن ادامه بدن.
