دست سازه های دوستی

در گوشه‌ی اتوبوس یا قطار افراد می‌توانند با مقواهای رنگی، ماژیک، چسب و برچسب‌های براق
کاردستی تهیه بکنند و اون رو به کودکان عراقی هدیه بدهند
قرار نیست همه زبان همدیگه رو بدونن، قرار نیست زیاد حرف بزنن؛ اما یه قلب رنگی با جمله‌ی ساده‌ای مثل:
«من و تو، زیر پرچم امام حسین رفیقیم»
کاری می‌کنه که هیچ مترجمی از پسش برنمیاد.

کودکان در طول مسیر یا در موکب‌ها این کاردستی‌ها رو با عشق درست می‌کنن، پشتش اسم کوچیک‌شون رو می‌نویسن، یه جمله‌ی محبت‌آمیز یا نقاشی می‌کشن و در پاکت‌های رنگی می‌ذارن.
گاهی هم نقاشی‌ای از گنبد، پرچم، یا کودک در حال دعا…
بعد، این هدیه‌های کوچک دست‌ساز، وقتی به دست کودکان عراقی می‌رسه، تبدیل می‌شن به لبخند، به آغوش، به یک دوستی عمیق که فقط با «حب الحسین» معنا پیدا می‌کنه